چه ساده دل به تو بستم و تو چه مهربان مرا پذیرفتی . مرا ببخش اگر گاهی پا به پای تمام لحظه های تو نیستم .
مرا ببخش که در قایق دلتنگی و تنهایی شعری برایت نخوانده ام ، ای بهترین اتفاق غزلهای من
این روزها چگونه میتوان بی تو زندگی کرد؟ کوچه ها در نبودن تو در سکوتی مرگبار
خفته اند . خورشید دیگر طاقت
ماندن در آسمان را ندارد و هر لحظه میخواهد غروب کند . آن پرنده ی زیبا هم بی تو
شوقی برای پرواز ندارد
نظرات شما عزیزان:
|